Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

Από τον κλητήρα ως εμένα, είμαστε μια οικογένεια και όλοι "πωλητές" για την εταιρεία!

 Από τον κλητήρα ως εμένα, είμαστε μια οικογένεια και όλοι "πωλητές" για την εταιρεία!

Από τον κλητήρα ως εμένα, είμαστε μια οικογένεια και όλοι "πωλητές" για την εταιρεία!

Ο Δημήτρης Κοντομηνάς, στο Υποκατάστημα ΟΘΩΝΟΣ 6 - Ε. ΣΠΥΡΟΥ: Στη μνήμη του Δημήτρη Κοντομηνά, που τόσα προσέφερε παντού στην ασφαλιστική αγορά και σε μένα, παραθέτω και μία φωτογραφία από τις πολλές «συλλεκτικές» που έχω στο αρχείο μου, από εκδήλωση Κοπής Πίτας και Αγιασμού της Νέας Χρονιάς, κάπου εκεί στο 1984-85. Δίπλα μου είναι ο Κωστής, που είναι στον ασφαλιστικό χώρο «από γεννήσεως», και με το μικρόφωνο ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Από την άλλη πλευρά, ένας πελάτης μου, ο Θωμάς Σκορδούλης, που είχε μεγάλο εστιατόριο στη στοά Ομονοίας (Πειραιώς 1), και πιο δεξιά ο στρατηγός Βασίλειος Σαραντόπουλος, διευθυντής Υποκαταστήματος INTERAMERICAN. Στις άκρες, ο ιερεύς που έκανε τον Αγιασμό (πάντα, όλα τα χρόνια, γινόταν μηνιαίος Αγιασμός με ιερείς από την Ενορία Μητροπόλεως, ο π. Δημήτριος Νίκου ή ο π. Ηλίας Δροσινός) και ο Ιωάννης Μάλλενος, που με βοήθησε και ως πελάτης και σε συστάσεις και σε διάφορες δουλειές του γραφείου. Σε κάποια εκδήλωση, έγραψε καλά λόγια για μένα και ο Δημ. Ρουχωτάς, στην «ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ».

Εκείνα τα χρόνια, είχα καθιερώσει, μαζί με τον Αγιασμό, και μια γιορτή ταυτόχρονα μέσα στο χώρο του Υποκαταστήματος, με μεζέδες, κρασί, γλυκά και δώρα σε όλους. Μαζεύαμε τα γραφεία στις άκρες και στρώναμε τραπέζι, με φαγητά που τα μισά παράγγελνα από το εστιατόριο της οδού Φιλελλήνων 5 και τα άλλα μισά τα μαγείρευαν οι γυναίκες των ασφαλιστών. Καλούσαμε τις οικογένειες, αλλά και φίλους και πελάτες και από άλλες εταιρείες. Έχω πολλές φωτογραφίες αυτών των εκδηλώσεων. Κοντά μας και πολλοί διοικητικοί υπάλληλοι, με επικεφαλής τον Δ. Κοντομηνά.

Έλεγα τότε από μικροφώνου ότι επιθυμία μου ήταν να γιορτάσουμε τα επιτεύγματά μας και τους πρώτους μας εκεί, στο χώρο του Υποκαταστήματος, όπου όλο το χρόνο χύνουμε ιδρώτα, και όχι κάπου αλλού, σε ταβέρνα ή ξενοδοχείο. Του άρεσε η ιδέα του Δημήτρη Κοντομηνά και ήταν πάντα κοντά μας, χωρίς «πρωτόκολλα» και «δήθεν». Κουβέντιαζε με όλους και έκανε ιδιαίτερη μνεία στους συντρόφους και τις οικογένειες των ασφαλιστών μου.

Σε μία από αυτές τις γιορτές με πολύ κόσμο, στην οδό Όθωνος 6 - Πλατεία Συντάγματος, ένας κουμπάρος μου, που με ήξερε από μικρό, που δουλεύαμε μαζί και σε οικοδομές με τον πατέρα μου, μου είπε σιγανά στο αυτί «Ρε Βαγγέλη, τόσο κόσμο γνωρίζεις που είπαν και τόσα καλά για σένα, δεν λες σε έναν κάπου να σε διορίσει με έναν σταθερό μισθό;». Εκείνα τα χρόνια του 1970-1980, ήταν δύσκολες εποχές και η δουλειά του ασφαλιστή ήταν για «αλεξιπτωτιστές» και ανθρώπους ανασφαλείς στη «γύρα»...

Ο Δημήτρης Κοντομηνάς «έβλεπε» από κοντά το έργο και τους ανθρώπους, ως καλός στρατηγός, στην πρώτη γραμμή, και πάντα βοηθούσε σε προσωπικά προβλήματα. Κάποιοι τα «ξέχασαν» αυτά, αλλά εγώ θυμάμαι και τα δάνεια που μου ενέκρινε να αγοράσουν σπίτια, να ξεχρεώσουν υποχρεώσεις, να πληρώσουν σπουδές παιδιών και δύσκολες ώρες στα νοσοκομεία. Τα θυμάμαι ένα-ένα, όπως δεν ξεχνώ που έδειχνε συγκατάβαση και «σκέπαζε» ακόμα και χοντρά λάθη, «ποινικά», κάποιων. Σε έναν ασφαλιστή μου, που είχε «κρατήσει» ασφάλιστρα, του έκανε μάθημα να δουλέψει, να βγάλει λεφτά και να μην «ανακατεύει» τα ξένα λεφτά. Κι εκεί που περίμενε τιμωρία, αυτός του έβγαλε δάνειο να «ξεχρεώσει» τις υποχρεώσεις και του έδειξε τον τρόπο, με «εβδομαδιαίο» στόχο και εγγυητή της δουλειάς εμένα να τον ενημερώνω. Ένας υπάλληλος γραφείου-γραμματέας, φίλος φίλου του Δ. Κοντομηνά, πήρε λεφτά από το Ταμείο και ο Κοντομηνάς, μέσω ανθρώπων του στα κεντρικά, τον κάλεσε, τον απέλυσε, δεν τον έστειλε στη φυλακή και του βρήκε δουλειά εκτός εταιρείας, για να ξεχρεώσει, κάτι που ο άλλος έκανε κλαίγοντας... «Από τον κλητήρα ως εμένα, είμαστε μια οικογένεια και όλοι “πωλητές” για την εταιρεία», έλεγε.

Μια φορά, σε ταξίδι στη Μόσχα με την εταιρεία, βρήκε χρόνο και σε νοσοκομείο επισκέφθηκε συγγενικό μου πρόσωπο. Έμαθα εκ των υστέρων ότι έδωσε και 50 δολάρια, επειδή τότε δεν μπορούσες να βγάλεις έξω συνάλλαγμα... Ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν παρών και στη δουλειά, αλλά και στις εορτές και σε γάμους και σε βαπτίσεις και σε κηδείες. Όλοι έχουν κάτι να θυμηθούν. Αιωνία η μνήμη του!

Ε.Σ.

Διαβάστε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στη στήλη Ασφαλιστικό Underwriting, του περιοδικού Ασφαλιστικό ΝΑΙ, τεύχος 195, Μάρτιος - Απρίλιος 2022 (πατήστε πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση):

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου